در قدیم وسیله رفتن به مکانی دیگر الاغ یا اسب و غیره بود که الودگی ایجاد نمی کرد.در قدیم خانواده در یک خانه زندگی می کردند و صمیمیت و مهربانی حکم فرما بود،درقدیم مرد و زن برای تامین نیاز خود کار و تلاش می کردند مانند کشاورزی و غیره.،هر وقت پدر و مادر از نوجوان یا جوانان خود کمک می خواستند نوجوان با شور و اشتیاق به کمک انها می رفت،در قدیم خانواده دید و بازدید می کردند و از حال یکدیگر خبردار می شدند،در قدیم زیاد ماشین نبود و هرکسی که ماشین داشت ثروتمند به حساب می امد،در قدیم زیاد لباس نبود انها لباس یکسانی بر تن می کردند.نسل قدیم از داشته های خود لذت می بردند هر چند که این داشته ها و امکانات خیلی زیاد نبود.در قدیم جوانان از سطح تحصیلات بالایی برخودارنبودند.در قدیم جوانان به دین و.احساس مسئولیت می کردند.در قدیم افراد بیشتر در حرف هایشان ضرب المثل به کار می بردند.
در دنیای امروزی وسیله رفتن به مکانی دیگر ماشین و دوچرخه و موتور و غیره است.در دنیای امروزی هر خانواده ای در یک خانه زندگی می کند و حاضر نیستند با یک خانواده دیگر زندگی کنند. در دنیای امروزی دسترسی به خوراک و پوشاک و غیره. بدون نیاز به کار و تلاش اسان است. در دنیای امروزی هر وقت پدر و مادر از نوجوان و جوانان خود کمک خواستند نوجوان و جوانان از دستور پدر و مادر اطلاعت و پیروی نمی کنند. در دنیای امروزی خانواده حاضر نیست به دیدار یکدیگر بروند و اگر می خواهند بروند در عید نوروز می روند.در دنیای امروزی هر کسی که ماشین شاسی بلند و غیره داشته باشد ثروتمند و هر کسی که پیکان و غیره. داشته باشد فقیر به حساب می اید.در دنیای امروزی هزاران لباس مد شده است که لباس انها بر تن یکسان نیست. در دنیای امروزی نسل جدید با اینکه امکانات و داشته های زیاد دارد از داشته های خود لذت نمی برد. جوانان از سطح تحصیلات بالایی برخوارد هستند. و به خانواده و میهنش احساس مسئولیت می کند.در دنیای امروزی افراد در حرف هایشان ضرب المثل به کار نمی برند.
درباره این سایت